JAN
PAWEŁ II PAPIEŻ NA WIECZNĄ RZECZY PAMIĄTKĘ
Zawsze
ochotnym sercem zwykliśmy czynić to, co przyczyni się
do chwały Najświętszej Maryi Panny. Ponadto mamy na uwadze i to, że Ona
jest Matką Naszego Odkupiciela, jest
także chlubą
nas wszystkich uważających się za chrześcijan, jest szańcem, którym
my jej synowie, osłaniamy się w tym nieustannym ziemskim boju, jest
wzorem wszystkich chwalebnych cnót, który z
ufnością naśladujemy. Zresztą chwała Maryi jest chwałą Chrystusa;
wszystkie zaszczytne dzieła spełniane dla Niej przechodzą na Syna.
Dlatego, gdy Czcigodny Brat Bolesław Pylak, Biskup Lubelski, w imieniu swoim,
duchowieństwa i ludu przedłożył prośbę
Stolicy Apostolskiej, aby w Naszym imieniu i Naszą powagą mógł w swojej
diecezji przyozdobić koroną słynący łaskami
obraz Najświętszej Maryi Panny, który jest czczony w świątyni parafialnej
w Janowie Lubelskim, podając jako motywy prośby - nadzwyczajną cześć
ludu względem niego i wielki cuda, jakie od
Matki Chrystusa przez ów sławny obraz w ciągu tylu wieków spłynęły
- My, mając na uwadze, że to wyświadczone dobrodziejstwo
pobudzi umysły do ożywienia chrześcijańskiej wiary -jak najżyczliwiej
przychylamy się do prośby. Korzystając więc z
Naszej apostolskiej władzy udzielamy upoważnienia najdostojniejszemu
Biskupowi Lubelskiemu, by w którykolwiek dzień zechce, nałożył czy to
osobiście czy przez kogoś innego drogocenną koronę na czcigodną głowę
Najświętszej Maryi Panny Łaskawej i tak uroczysty obrzęd niech do czci
doda cześć i do chwały
Najświętszej Dziewicy Matki Chrystusa doda nową chwałę.
Znosi się wszystkie przeciwne przepisy.
Dań
w Rzymie, u św. Piotra, potwierdzając pieczęcią papieską,
dnia 19 lutego 1985 r., siódmego roku Naszego Pontyfikatu.
(—)
Kard. Augustyn Casaroli
Sekretarz
Rady do
Spraw Publicznych Kościoła
|