|
W
numerze 123 między innymi:
Tylko miłość się ostanie - Ks. bp Józef Zawitkowski,
Będziesz Biblię… czytał codziennie! – MM,
Gala wolontariatu - Sylwia Dobrzyńska,
X Zlot Szkół im. Jana Pawła II - Ks. Maciej,
Młodzież – dzieciom - Marzena Kaproń, Zofia Bartoszek,
Kraków, Wieliczka – byliśmy tam - Bożena Pałka,
Pierwsze soboty miesiąca w Sanktuarium MB Janowskiej –
MM,
„… w nadziei już jesteśmy zbawieni…” (Rz 8, 24) – ks. dziekan Władysław
Czajka,
Ministranci w Bieszczadach - Kamil Karkut
„Narody tracąc pamięć, tracą życie” – JŁ.
|
BĘDZIESZ BIBLIĘ… CZYTAŁ
CODZIENNIE!
W naszej parafii przez cały Adwent od poniedziałku do soboty o godz.
6:30 gromadzimy się z lampionami, by wraz z Matką Bożą oczekiwać
przyjścia Jezusa Chrystusa w znaku Bożego Narodzenia oraz na końcu
czasów. Ta Msza św. nazywa się w naszym kraju tradycyjnie Mszą św.
roratnią lub po prostu roratami. W tym roku na roratach poznajemy Pismo
Święte pod hasłem „Będziesz czytał Biblię codziennie”. Każdy, kto
przyniesie serce na roraty, może wylosować figurkę Matki Bożej. A jest
to piękny zwyczaj, gdyż polega na przyjmowaniu figury Matki Bożej z
kościoła po roratach do tej rodziny, której dziecko wyciągnęło
szczęśliwy los. Rodzina ta wraz z dziećmi przyjmuje figurę Matki Bożej
na jeden dzień. Przyjmując posąg Matki Bożej celebrują wszyscy rodzinną
liturgię, śpiewając pieśni adwentowe i maryjne, czytając i rozważając
Pismo Święte oraz odmawiając różaniec i inne modlitwy. Ta forma
adwentowego przeżycia daje bardzo dużo możliwości wprowadzenia do
rodziny ducha modlitwy i adwentowego nastroju. Rodzina w znaku figury
zaprasza Maryję do swego domu. W ten sposób ponawia się scena sprzed
2000 lat, kiedy to Maryja udała się do domu Elżbiety i Zachariasza, by
przed przyjściem na świat św. Jana Chrzciciela usłużyć swojej krewnej
Elżbiecie.
W tym roku czciliśmy spotkanie św. Mikołaja – biskupa Mirry, który
obdarował na roratach wszystkie dzieci, które pragną codziennie
przygotowywać się na spotkanie z Jezusem.
W tym miejscu przypomnijmy sobie czym są roraty. Roraty, adwentowe msze
odprawiane przed wschodem Słońca, podkreślają wyjątkowość tego okresu.
Nazwa „roraty” pochodzi od zwyczajowej pieśni na wejście,
rozpoczynającej się od słów „Rorate caeli desu per” – „Spuśćcie rosę
niebiosa”. Msza roratnia jest mszą wotywną o Najświętszej Maryi Pannie w
okresie Adwentu. Ta msza jest jednym ze znaków szczególnej obecności
Maryi w okresie adwentu, gdyż to Ona oczekiwała Mesjasza w sposób
szczególny. Przeżywała Ona adwent oczekiwania jako córka Izraela, jako
Matka Pana Jezusa i jako Matka Kościoła. W czasie odprawiania Mszy św.
roratniej zapala się dodatkową świecę, która symbolizuje patronkę
adwentowego oczekiwanie - Maryję. Roraty mają nam szczególnie
przypominać Maryję, gdyż to Ona, podobnie jak jutrzenka, wyprzedza
wschód słońca, poprzedziła przyjście Światłości świata Jezusa Chrystusa.
Jako córka Narodu Wybranego, wraz z wszystkimi pokoleniami czekała na
Jego przyjście. Od chwili jednak, kiedy anioł Gabriel zwiastował Jej, że
pocznie i porodzi Syna, który ma być obiecanym Emanuelem, oczekiwała w
szczególny sposób na Życie, które wzrastało pod Jej sercem. Teraz razem
z Kościołem czeka na ponowne przyjście chwalebnego, uwielbionego
Chrystusa, a królując w niebie razem z Nim, wspiera Kościół w jego
oczekiwaniu na ostateczny Dzień Pański.
Przekazy historyczne mówią, że roraty odprawiano w Polsce już za czasów
panowania Bolesława Wstydliwego. Przez całe wieki król, umieszczając w
czasie rorat na ołtarzu zapaloną świecę, oświadczał: „Gotów jestem na
sąd Boży”, za nim czynił to Prymas Polski, mówiąc „Sum paratus ad
adventum Domini” (Jestem gotów na przyjście Pana), po nich zaś kolejno:
senator, ziemianin, rycerz, mieszczanin i chłop, powtarzając słowa
króla. Pamiętajmy, iż roraty to spotkanie, oczekiwanie na Przyjście
Pana, a jak można inaczej się przygotować jak nie poprzez czytanie Jego
Słowa.
MM
do
góry
X ZLOT SZKÓŁ IM. JANA
PAWŁA II
W środę - 6 października w Częstochowie miała miejsce już 10 -
jubileuszowa Pielgrzymka Rodziny Szkół im. Jana Pawła II. Uroczyści
rozpoczęła procesja z krzyżem, który Sługa Boży Jan Paweł II trzymał w
dłoniach podczas swojej ostatniej wielkopiątkowej Drogi Krzyżowej. Mszę
św. sprawował i homilię wygłosił bp Henryk Tomasik z Radomia. Wśród
uczestników była też delegacja ze sztandarem z naszego Publicznego
Gimnazjum. Oprócz dyr. Andrzeja Tomczyka, ks. Macieja Rączkiewicza, pań:
Zofii Zezulińskiej i Ewy Wiechnik, pielgrzymowało kilkanaścioro uczniów.
20000 uczniów wraz z opiekunami, 200 kapłanów, 456 pocztów sztandarowych
z ponad 500 szkół różnego szczebla, nie tylko z Polski, ale także z
Litwy, wypełniło Błonia i Wały Jasnogórskie. Nadzwyczajnym gościem tegoż
spotkania był Krzyż, który Sługa Boży Jan Paweł II trzymał w dłoniach
podczas swojej ostatniej wielkopiątkowej Drogi Krzyżowej.
Duszpasterz Rodziny Szkół, ks. bp Henryk Tomasik, przypomniał wszystkim
zadania, które każdy z nas powinien realizować na co dzień, a
mianowicie: 1. Słuchać Jezusa, 2. Kochać Jezusa, 3. Dawać świadectwo o
przynależności do Jezusa. „Największa iluzja, źródło największego
nieszczęścia to złudzenie, że przeżyje się życie obywając się bez Boga,
że osiągnie się wolność wykluczając prawdy moralne i wykluczając
osobistą odpowiedzialność” – wołał kaznodzieja.
Na zakończenie Eucharystii przedstawiciele szkół noszących imię Jana
Pawła II na ręce Ojców Paulinów wręczyli dar dla Sanktuarium
Najświętszej Maryi Panny Jasnogórskiej - kielich liturgiczny wraz z
pateną. Na podstawie kielicha zostały umieszczone postacie: Jana Pawła
II - patrona Rodziny Szkół, św. Jadwigi, św. Stanisława Kostki i św.
Karoliny Kózkówny.
Każdy z uczestników pielgrzymki otrzymał pamiątkowy znaczek z
wizerunkiem Jana Pawła II i krzyżem oraz obrazek przedstawiający papieża
z Polski trzymającego krzyż.
Uczestnicy X Pielgrzymki Rodziny Szkół Jana Pawła II wystosowali
telegram do papieża Benedykta XVI i kolejny raz wypowiedzieli słowa Aktu
Zawierzenia Jasnogórskiej Maryi.
W Polsce i na świecie jest już ponad 1150 placówek oświatowych, których
patronem jest Jan Paweł II.
Ks. Maciej
do
góry
PIERWSZE SOBOTY MIESIĄCA
W SANKTUARIUM MB JANOWSKIEJ
Co miesiąc w naszym Sanktuarium odbywają się I soboty miesiąca, w
których każdy wierny modli się przed cudownym wizerunkiem, by odnaleźć
łaski skierowane od Boga w słowach: „Ta jest wola Boża, ażeby się tu
chwała Jego na tym miejscu i pamiątka moja odprawiała". Rozpoczynamy
zawsze o godz. 17:30, kiedy to przedstawiamy prośby Matce Bożej, które
są przedstawiane przez kapłana w intencjach przed Mszą Świętą oraz
śpiewane są laudacje. Jest Eucharystia o godz. 18:00, w której jest
ofiarowana intencja zbiorowa, a zaraz po niej przed Najświętszym
Sakramentem w modlitwie różańcowej prosimy MB o wstawiennictwo w
wypowiedzianych prośbach. Z kolei po zakończeniu Adoracji i
błogosławieństwie udajemy się na procesję z cudownym wizerunkiem chwaląc
Boga w słowach pieśni ułożonej specjalnie na tę okazję. Jest również
czuwanie przez Legion Maryi i zakończenie Apelem Jasnogórskim, kiedy
łączymy się z duchową stolicą naszej Ojczyzny – Jasną Górą.
Należy tutaj przypomnieć historię I sobót. Obietnica Niepokalanego Serca
Maryi rozpoczęła się od słów Matki Bożej: „Moje Niepokalane Serce będzie
twoją ucieczką i drogą, która zaprowadzi cię do Boga” (Matka Boża, 13
czerwca 1917 r.). Pierwsze soboty miesiąca są ściśle związane z
objawieniami Matki Bożej w Fatimie (Portugalia), które miały miejsce od
maja do października 1917 r. Matka Boża sześciokrotnie objawiła się
Franciszkowi, Hiacyncie i Łucji. Dwoje wizjonerów – Franciszek i
Hiacynta – zmarło wkrótce po objawieniach. Na ziemi pozostała Łucja;
wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr św. Doroty, a w 1948 r. za specjalnym
pozwoleniem Piusa XII przeniosła się do Karmelu w Coimbrze. Jako s.
Maria Łucja od Jezusa i Niepokalanego Serca przez długie lata była
znakiem i świadkiem orędzia Matki Bożej. W klasztorze miała kolejne
objawienia Jezusa i Maryi dotyczące m.in. pierwszych sobót.
Na każdy etap dziejów Pan Bóg daje nam dostosowane do potrzeb duchowych
i problemów danej epoki środki. Dla naszych czasów są nimi kult Bożego
Miłosierdzia i zawierzenie Niepokalanemu Sercu Maryi, a zwłaszcza
nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca, które łączy oddawanie czci Matce
Bożej z kultem Eucharystii. Nabożeństwo to ma charakter wynagradzający,
jest więc prośbą o miłosierdzie Boga nad światem.
Istotną cechą tego nabożeństwa jest całkowita bezinteresowność, czyli
wyłączne pragnienie wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu Maryi – nie
powinno się odprawiać go w żadnych innych intencjach (choćby
najpobożniejszych), jak tylko w celu zadośćuczynienia za grzechy i
zniewagi wobec Niepokalanego Serca Maryi.
Po zamachu na swoje życie 13 maja 1981 r. Jan Paweł II zapoznał się z
całą dokumentacją objawień fatimskich. Stał się wielkim apostołem
orędzia z Fatimy. Spełnił prośbę Maryi i poświęcił Rosję Jej
Niepokalanemu Sercu. Gorliwie praktykował nabożeństwo pierwszych sobót.
Bardzo wymownym znakiem była jego śmierć w pierwszą sobotę miesiąca, w
wigilię uroczystości Bożego Miłosierdzia. Jednak mimo wysiłków Siostry
Łucji, Jana Pawła II i wielu innych osób, nie udało się w Kościele
zaprowadzić nabożeństwa pierwszych sobót; jest ono zatwierdzone – dzięki
decyzji Episkopatów – jedynie w trzech krajach: w Portugalii, Hiszpanii
i w Polsce. Rozpowszechnienie i zatwierdzenie nabożeństwa pierwszych
sobót miesiąca w całym Kościele było wielkim pragnieniem Papieża Polaka.
To pragnienie pozostało jego niepisanym testamentem, które spełnia się w
naszej parafii w sposób szczególny przed obrazem MB Janowskiej, Pani
Łaskawej Różańcowej.
MM
do
góry
Wydawca:
Parafia św. Jana Chrzciciela w Janowie Lubelskim
Redaguje zespół:
Dyrektor Redakcji: ks.
dr Jacek Staszak
Redaktor naczelny: Józef Łukasiewicz
Asystent kościelny: ks.
Michał Majecki
Adres
redakcji:
Parafia
Rzymskokatolicka p.w. św. Jana Chrzciciela
23-300 Janów Lubelski, ul. Szewska 1, tel. (0-15) 872-01-11
|