|
|
Obecna parafia p.w. św.
Jana Chrzciciela swój rodowód wynosi z dawnej parafii w Białej. Niniejszy poczet obejmuje działalność proboszczów parafii w Białej do roku 1876,
o których nie zachowały się dokładne wiadomości, przez
co zamieszczone tu informacje są bardzo skromne. W roku 1876, dzięki
zabiegom ks. Jana Hetnera, następuje
przeniesienie siedziby parafii do Janowa.
|
|
|
1. Ks. kan. Laurentius Starcogolius 1616 - 1640
Proboszcz parafii bialskiej i
gorajskiej, kanonik
zamojski
|
|
2. Ks. Walenty Dąbrowski (1639
-1694)
W roku 1646
proboszcz parafii Biała, Walenty Dabrowski zawiadamia biskupa
krakowskiego o cudownych objawieniach Matki Bożej na terenie
dzisiejszego Janowa Lubelskiego. Na polecenie biskupa przyjeżdża
specjalna komisja osób duchownych w celu zbadania prawdziwości tych
relacji. W miejscu objawień, według relacji świadków stawiają krzyż,
a następnie niewielką kaplicę drewnianą (1647-48) w której
umieszczono cudowny obraz Matki Bożej.
|
|
3. Ks. Albert Łabęcki (1664 - 1676)
Kanonik zamojski i dziekan urzędowski
|
|
4.
Ks. Jan Rużyński (1676 - 1711)
?
|
|
5.
Ks. Jan Fedorowicz (1711 - 1733)
?
|
|
6. Ks. Józef Staniewski (1733 - 1755)
Scholastyk opatowski, proboszcz bardzo dbający o dobra
kościelne
|
|
7. Ks. Bartłomiej Dulewski (1755 - 1793)
?
|
|
8. Ks. Antoniewicz (1793 - 1801)
?
|
|
9. Ks.
Głębicki (1801 - 1829)
?
|
|
10.
Ks. Danielewski (1819 - 1829)
Od 16 maja 1819. Proboszcz bardzo zapobiegliwy. Dzięki
jego staraniom stworzono w parafii drugi wikariat oraz wybudowano tzw.
wikariówkę na terenie podarowanym przez hrabiego Zamoyskiego
|
|
11. Ks. Antoni Paschalis (1829 - 1850)
?
|
|
12. Ks. Franciszek
Herman (1850 - 1853)
?
|
13.
Ks. kan. Jan Hetner (1853-1875)
Po kasacie zakonu dominikańskiego w 1864r.,
co było sankcją za czynny udział Dominikanów w postaniu styczniowym,
nastąpiło zagrożenie zagrabienia świątyni janowskiej. W tej sytuacji
ks. Hetner wystąpił
do rządu rosyjskiego z prośbą, a zarazem propozycją przeniesienia
siedziby parafii z kościoła w Białej do kościoła
poklasztornego w Janowie. Prośbę swą motywował tym, że drewniany kościół
w Białej jest zbyt mały dla potrzeb kilkunastotysięcznej parafii. W
gruncie rzeczy chodziło o uchronienie kościoła przed zamianą na
cerkiew. Uzyskał na to pozwolenie władz i 16 grudnia 1867r. kościół
wraz z zabudowaniami klasztornymi zastał oddany do użytku parafialnego,
natomiast kościól w Białej został otwarty jako kaplica publiczna. Po zagrabieniu i rozparcelowaniu ziemi kościoła bialskiego
przez rząd carski proboszcz musiał uciekać z parafii
|
14.
Ks. kan. Franciszek Ostrowski (1875-1908)
Dziekan
i kanonik kapituły lubelskiej. Oprócz pracy duszpasterskiej przeprowadził 1878 roku
prace ratujące kościół przed zniszczeniem oraz zakupił łąkę położoną
przy kościele, o którą rozgorzał w 1920 r. spór między ks. Zawiszą,
a bractwami kościelnymi upominającymi się o prawa własności do łąki
(obecny Plac Różańcowy). |
15.
Ks. kan. Michał Zawisza (1908-1931)
Poświęcił
dużo swojego czasu na opracowanie monografii parafii janowskiej w której
zamieścił opis kościoła janowskiego, sporządzony przez dominikanina,
przeora klasztoru janowskiego, o. Cypriana Gronostayskiego. Kronikę
Parafialną doprowadził do czasów sobie współczesnych, to jest do roku
1931. W 1912 r.
ks. Zawisza przeprowadził gruntowną restaurację świątyni janowskiej.
Prace prowadzono mimo wielu trudności i niepowodzeń. Przerwał je wybuch
I wojny światowej w 1914 r. W 1922 r. ks. Zawisza podjął się odbudować
kościół w Białej spalony w 1914 r. przez Austryjaków. W kronice
parafialnej ks. Zawisza zapisał, że po 34 latach pracy kapłańskiej, za
odbudowę kościoła w Białej, musiał opuścić Janów w listopadzie
1931 r., zostawiając tu pracę całego swojego kapłańskiego życia.
|
16.
Ks. inf. Józef Dąbrowski (1931-1953)
Był
proboszczem od 15 listopada 1931. przeprowadził również wiele prac
remontowych. W 1933r. została wykończona w Białej nowa plebania oraz
odremontowano mieszkania wikariuszy. W 1934r. odremontowano gruntownie
front budynku klasztornego i urządzono w nim sale parafialne. W następnych
latach odremontowano dzwonnicę i parkan przy kościele. Nad krużgankami
zmieniono pokrycie dachu z drewnianego na blaszane. W kwietniu 1939r.
została ukończona budowa kaplicy w Momotach należących do parafii Janów.
Podczas okupacji ks. Dąbrowski ukrywał się przed gestapo. Po wojnie
dokonał remontu świątyni zniszczonej przez działania wojenne. W
styczniu 1953r. został aresztowany za wygłaszanie wrogich kazań, nadużywanie
uczuć religijnych. Zastał skazany na 12 lat więzienia, jednak w 1955r.
zrehabilitowano go. Podczas jego nieobecności parafią zarządzał ks.
Stanisław Barszczewski. |
17.
Ks. dziek. Stanisław Niedźwiński (1953-1955)
Od października 1953r. do 1955r. pracował jako
administrator parafii i dziekan janowski. Rozpoczął starania o
modernizację parafii, zgromadził wiele materiałów budowlanych do
przebudowy dawnego klasztoru. |
18.
Ks. kan. Franciszek Trochonowicz (1955-1969)
Od
stycznia 1955 kolejnym proboszczem parafii jest ks. F. Trochonowicz, były
więzień obozu koncentracyjnego w Dachau, który szczególny nacisk kładł
na duszpasterstwo młodzieży i młodych małżeństw.
Oprócz pracy duszpasterskiej zajmował się pracami gospodarczymi.
W 1957 odnowiono dach nad nawą główna i wieżę. 1962r. gruntownie
oczyszczono wnętrze kościoła i ołtarze oraz wyremontowano krużganki.
W 1963r. ukończono prace modernizacyjne w budynku poklasztornym. Ks.
Trochonowiczowi parafia zawdzięcza także zebranie i uporządkowanie
archiwów parafialnych dotyczących kościoła i klasztoru. Ks. Franciszek
Trochonowicz zmarł 19 marca 1969r. w szpitalu SS. Szarytek w Lublinie.
Pochowany na cmentarzu parafialnym w Janowie Lubelskim. |
19. Ks.
kan. Roman Kwieciński 1969-1986
Od
23 czerwca 1969 jako administrator z prawami i obowiązkami proboszcza. Dziekan dekanatu janowskiego. Kontynuował
linię duszpasterską swego poprzednika. Ks. Proboszcz znał potrzeby
parafii, wykazywał dużo inicjatywy i zaangażowania w prace
parafialne. Za najważniejsze zadanie postawił sobie koronację obrazu
Matki Bożej Łaskawej. Starania w tej sprawie rozpoczął w 1984r.
Uroczystości koronacyjne odbyły się w dniu 8 września 1985r. Ks.
Proboszcz zmarł w styczniu 1986r. |
|
20. Ks.
inf. Edmund Markiewicz (1986-2008)
 Od
7 marca 1986 proboszczem parafii p.w św. Jana Chrzciciela w Janowie
Lub. jest ks. infułat Edmund Markiewicz. Sprawuje też funkcję
dziekana dekanatu janowskiego i jest kustoszem Sanktuarium Matki Bożej
Łaskawej. W ciągu jego obecnie trwającej kadencji zostało wykonanych
wiele prac zmierzających do uświetnienia wyglądu świątyni i
otoczenia. Wnętrze kościoła zostało gruntownie odrestaurowane łącznie
ze wszystkimi ołtarzami na których zostały wykonane prace
konserwatorskie. Wykonany został Plac Różańcowy, rozebrano stare
zabudowania gospodarcze, pobudowano nowy budynek parafialny z plebanią
i salami dla stowarzyszeń katolickich działających przy parafii.
Praca duszpasterska zaowocowała powstaniem nowych kół różańcowych
i wspólnot parafialnych, których obecnie jest ponad 20. W czasie
kadencji ks. Proboszcza powstały nowe parafie erygowane z parafii
janowskiej: parafia p.w. św. Jadwigi Królowej (na terenie Janowa),
parafia w Andrzejowie, parafia w Krzemieniu, parafia w Wólce Ratajskiej. Pobudowana została tez kaplica w Łążku Ordynackim. W
ostatnich latach ukazało się wiele wydawnictw i opracowań dotyczących
sanktuarium maryjnego oraz śpiewniki z pieśniami maryjnymi.
Od kilku lat ukazuje się pismo parafialne "Róża w
Rodzinie" informujące o życiu parafii. Bardzo okazale zostały
przygotowane uroczystości związane z 350-leciem Objawień Matki Bożej
w Janowie Lubelskim. Z inicjatywy ks. Proboszcza każdego roku odbywa się
w październiku Kongres Różańcowy.
do góry
|
|
21. Ks.
kan. dr Jacek Bolesław Staszak (2008 - ...)
 Od
13 lipca 2008 roku proboszczem parafii p.w. św. Jana Chrzciciela w Janowie
Lub. jest ks. dr Jacek Staszak.
Urodzony 29 lipca 1950 r. w Biłgoraju. Liceum Ogólnokształcące ukończył w 1968 r. w Leżajsku. Po odbyciu studiów seminaryjnych w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie (1968-1974) dnia 10 czerwca 1974 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa P. Kałwy. Przedstawił pracę magisterską z teologii na KUL pt. „Organy pomocnicze w zarządzie majątkiem kościelnym w parafii na terenach polskich w ostatnim pięćdziesięcioleciu." Jako wikariusz pracował w Tyszowcach (1974-1976), Nałęczowie (1976-1982), Krasnymstawie (1982-1984), Soli (1984-1989).
Ostatnio był proboszczem w
parafii pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej w Koprzywnicy. Ks.
kan. dr Jacek Staszak jest pomocniczym wikariuszem sądowym w Sądzie
Biskupim.
do góry
|
|
|
