11
VI 1973 r. w Święto Maryi Matki Kościoła Ks. Kardynał Karol Wojtyła dokonał
w Krościenku Aktu Oddania Ruchu Żywego Kościoła - Niepokalanej. Droga
formacji oazowej jest od tamtego momentu ciągłym rozeznawaniem i poszukaniem
dróg realizacji tego, co nazywamy charyzmatem Ruchu. Już w roku 1973 istotę
charyzmatu określono jako "pedagogię Nowego Człowieka", której
konsekwencją jest tworzenie małych wspólnot eklezjalnych oraz diakonii we wspólnotach
lokalnych celem budowania Żywego Kościoła. Droga do dojrzałości chrześcijańskiej
została ujęta w cztery zasadnicze tematy: Światło-Życie, Nowy Człowiek,
Nowa Wspólnota, Nowa Kultura.
8 VI 1997 r. Ojciec Święty Jan Paweł II
powiedział do oazowiczów na Błoniach Krakowskich: "Ruch Światło-Życie
lub jak się dawniej mówiło - Oazy Żywego Kościoła, obchodzą 25-lecie
swojego powstania. Wprawdzie początki jego, jak pamiętam, sięgają jeszcze
dalej wstecz, do lat pięćdziesiątych, ale ostatnie ćwierćwiecze jest czasem
jego regularnej pracy duszpasterskiej..." To wydarzenie inspiruje wiele
wspólnot oazowych do "duchowego pielgrzymowania" do źródeł Ruchu,
do jego centrum w Krościenku nad Dunajcem, do charyzmatu Założyciela, Sługi
Bożego Ks. Franciszka Blachnickiego (1921-1987). Dla dzieci i młodzieży nośnikiem
charyzmatu Ruchu w parafii stają się animator (odpowiedzialny) i ks.
moderator. Animatorzy i moderatorzy będący w jedności i modlitwie z ks.
moderatorem archidiecezjalnym troszczą się o wzrost wiary swoich uczestników
oraz pomagają im odkrywać własne powołanie, miejsce i diakonię w życiu Kościoła.
Aby dzielić się z innymi, animatorzy winni sami "napełniać się"
duchowo. Wszyscy czujemy jak tu i teraz "Nowa Wiosna Kościoła się
rodzi..." (słowa piosenki oazowej). Na naszych oczach i w sercach spełnia
się zapowiedź Papieża Jana XXIII o nowym Zesłaniu Ducha Św. na Kościół.
Duch Święty przygotowuje nową wiosnę Ewangelii poprzez rodzące się wspólnoty.
Dlatego głównym zadaniem Ruchu Światło-Życie jest kształtowanie małych
wspólnot Kościoła, w których będzie można realizować istotne cele życia
chrześcijańskiego poprzez martyrię, diakonię, liturgię i koinonię. |